top of page
Zoeken
Krist De Mol

Zonsondergang en muizenissen...

Ola familie en vrienden

Na eventjes weg te zijn geweest, kunnen we met trots zeggen: "We are back!". We hebben weer crazy dingen gedaan, dus hier een recap van afgelopen TWEE dagen.#tweevoordeprijsvaneen #solden

Maandag 29/7

Na een stevig ontbijtje zonder choco stonden twee wagens (waarvan 1 een mega coole jeep en de andere misschien een iets minder avontuurlijke, maar wel comfortabelere auto) ons op te wachten. Met goeie moed vertrokken we naar Marumba, een voorziening voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Al bleek de autorit eerder een attractie te zijn, waar je door elkaar geschud werd. Wees gerust, wij klagen niet meer over de wegen in België! Eénmaal aangekomen werden we ontvangen met voor de verandering rijst/ugali en bonen, er waren ook kleine visjes die nog meer gezouten waren dan de frieten thuis (hint hint). We kregen een persoonlijke rondleiding van broeder Saimon, een hoogtepunt was de boerderij met de varkens en een schattig kalfje. Ook de omgeving van het bos en de prachtig aangelegde tuinen met paarse bloemetjes maakte ons stil, in tegenstelling tot de meisjeskamer van vier waar er veel gegild werd. De nogal kille ruimte met ziekenhuisbedjes, een kruis en een privéconcert van Carlos (papa muis) en zijn muizenfamilie waren zeker en vast een beleving! We eindigden de tour op een soort plein van rood zand om samen met de patiënten wat spelletjes te spelen. We gooiden erop los met de bal, liepen heeeel snel en wonnen zelfs een speciale versie van petanque die we eigenlijk nog op de dag van vandaag niet begrijpen. We reflecteerden nog even als groep over afgelopen dagen en leerden dat we soms echt sneller moeten doordoen. Na de grote inspanning knorden onze buikjes even hard als die varkens en wat werden we beloond voor onze inzet! FRIETJESSSSSS (maar die van thuis zijn nog altijd beter (hint hint)). Plots stonden 7 stoere kerels met hun grave en beire motors voor ons, we wisten wat ons te doen stond. Met een klein hartje en vooral veel goesting beklommen we dit voertuig. We waren wel een beetje stout, maar vooral badass want we zaten met drie of zelfs vier op 1 motor #baddies #boeteinBelgië #SamenopdemotorvanSamsonenGert Na een onvergetelijke rit kwamen we op een plek met een pracht van een panoramaview, opnieuw werden vele foto's voor de Instagram getrokken. Deep convo's werden er gestart en een gelukkige onder ons had zelfs dit niet nodig om ten huwelijk gevraagd te worden. We zenden veel sterkte naar de man met een gebroken hart die Diete liefdadig heeft afgewezen. Ook bedanken we Jonelle voor het spelen van de ridder op het witte paard die de prinses redde van de draak, voor wie we hopen dat ook hij liefde vindt. De zon begon te zakken (en nee niet in de zee) en ook onze oogleden zakten mee, het was tijd om weer als coole chickies en haan terug te keren naar Marumba. Met een prachtige sterrenhemel en zelfs wat vallende sterren werd de avond in schoonheid afgesloten.

Shoutout naar Agnes de salamander die door Kimberly en Margaux in een gat van de nacht net naast hen op de wc deur is gekropen. Wij danken u voor het gegil.


Dinsdag 30/7

GELUKKIGE VERJAARDAG LUC!!!!!!!!!!!!!!!!!!

De dag werd gestart met een stevig en uigebreid ontbijtje bestaande uit: pannekoeken, ei, komkommer, koffie, boter, confituur, thee, suiker. We zagen zelfs nog maar eens hoe gelovig ze hier zijn, onze goeie vriend Jezus had ons water opeens in wijn veranderd. Schol! Hierna vertrokken we naar het dorpje en we kunnen jullie geruststellen, de Kilimanjaro hoeven we niet meer te bezoeken aangezien ze hier ook voldoende beklimmingen hebben. Gelukkig was Mattias, een voormalige patiënt van Marumba die daar nu werkt, er om ons bij zijn thuis (wat door broeder Marc werd gerealiseerd in een vorm van begeleid wonen) een frisdrankje en een koekje voor te schotelen. Assante sana (= heel erg bedankt)! We wandelden verder en kregen tussendoor elk een bijnaam in het Swahili door de scouts, die we gaan proberen met henna te koesteren. Het dorpje had quasi dezelfde openbare functies als onze eigen dorpen (bv een school, kerk, markt, apotheek...). Onze eindhalte was bij de broeders die ons heel wat hebben bijgeleerd van hun functie, al werden we soms wat afgeleid door de tv. Die liet ons tonen hoe het zit met het nieuws in de wereld, maar het meest schokerende was het weerbericht. Wat jaloers dat we konden bruinen misschien? Dertig graden is wel héél overdreven é. Met een gevulde maag lieten we Marumba achter en vertrokken naar Kasaka, opnieuw een psychiatrisch centrum waar ook vluchtelingen met een traumatisch verleden opgevangen worden. We merkten hier toch wel een groot verschil tussen het ingerichte ziekenhuis en de toekomstige woonst van de broeders.

Aangekomen in het Maendeleo heeft de helft zich kunnen douchen en de andere helft heeft kunnen emmeren. Nadien merkten we op dat ons eten werd bereid, met pootjes en vleugels die nog uit de kom staken. De kippen die ons vroeg uit onze slaap haalden, hebben de kookpot gehaald. Boontje komt om zijn loontje.

We hebben de avond in gang gestoken met een heus verjaardagsfeest voor Luc (op zijn troon). Afgesloten hebben we met een heus dansfeest.

Tot morgen!

Diete en Margaux








204 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page