JAMBO beste vriendjes en famillie!
Deze ochtend stonden we op met een haan als wekker en aten we opnieuw een luxueus ontbijt zodat we opnieuw de dag Goed in konden vliegen. Dat deden we, aangezien we diRect startte met een wandeling van 45 minuten (lees: 3 uur (#grapje)) riching Bangwe, een shOol en opvang plaats voor kindEren met een mentale of fysieke beperking.
Op aankomst werden we met open armen en veel zwaaiTjes en lachJes ontvangen. We werden dirEct uigenodigd in een klaslokaaltje, waar de kindjes vol trots hun foutloze oefenschriftjeS toonden. Na onze vlugge kijk in het klaslokaal en een beetje Uitleg wandelden we samen, een paar hand In hand met nieuwsgierige kindjes, naar de leefgroep. Daar dansten en zonden we samen, ookal verstonden we elkaar nieT, er was een overvloed aan vreugde. Ook hier kregen we een rondleiding in de leefgroep zelf en over het terrein. De leefgroep bestond uit drie kamers: een kleine voorraadkamer, een gezamelijke ruimTe, en een slAapplek gevuld met mooi opgermaakte stapelbedden. Als je naar buiten wandelde, kwam je eerst onder een afdak, dat we Na een tijdje pleZier verlieten voor onze rondleiding. Op het plein liepen geitjes en kippen die verzorgd werden door de kindjes en de drie broeders die de school en leefgroep succesvol leidde.
Op het plein wAren vier mannen in de felle zon aan het werken, nadien werd verteld dat het gevangenen waren, wat ons allemaal wel wat deed. Verder waNdelde we langs de geiten en varkens (dIe een beetje op Jonelle leken) op het kleine boerderijtje. Het wAs het zo mooi om te zien hoe de kinderen met de diertjes omgingen. Daarna leerden we samen wat dansjes en zongen we samen met de kindjes liedjes. Het was zeker een moment vol vreugde, ook zeker wanneer we de kans kregen om twee koffers en een paar gevulde rugzakken met speelgoed, zoals puzzels, en lesmateriaal, zoals shriftjes en telramen, mochten afgeven. De kindjes straalde van blijdshap en wij kregen de kans om zo een beetje mee te glinsteren in hun geluk.
Een beetje daarna zat onze voormiddag er op en zetten we onze toch op verder met als tussenstop het Maendeleo Centrum voor het middagmaal dat bestond uit rijst en bonen, wat in Luna haar woorden : "Toch beter is dan die boterhammekes thuis."
Rond één uur sprongen de meisjes in hun mooiste abaya en Thor en Luc in een Kandora (als echte trend-setters). Na wat wachten, waar we nu professionals in zijn, vertrokken we richting de moskee in een busje dat overstroomde van mensen. Bij de moskee hadden we wel een dubbel gevoel, wanneer we buiten in stoelen moesten zitten met mannen vooraan en vrouwen achteraan. Dat gevoel werd versterkt door uitspraken van de leiders die onze morele waarden erg tegenspraken.
Na deze beleving vertrokken we met een onconfortabel gevoel naar het dichtbijzijnde dorpje waar we snel wat fruit kochten. We begonnen alvast de wandeling richting onze nieuwe thuis, aangezien het vervoer niet kwam opdagen. Na eventjes wandelen met prachtig uitzicht op de bergen en het meer, en af een toe een man met een draagbare BBQ stopte ons busje naast de weg en konden we allemaal op het busje hoppen.
Eenmaal aangekomen in het Maendeleo Centrum, bedankten we de scouts voor alle mooie momenten en ervaringen tot nu toe. Daarna hadden we kans op wat rust en tijd om alles te verwerken en kregen we als avondeten ugali en bonen of "patatten" en chinese kool (dat een meer verkoze optie is).
Om af te sluiten willen wij nog graag een gedichtje opdragen dat we hebben gestolen uit een boekje uit Jonelle haar kamer. #JamesBond #Undercover
Weggedoken, goed verstopt,
bang voor wat moet komen,
levend in een grote bel,
verlangend in mijn dromen.
Naar wat zacht en tastbaar is,
Naar 't innerlijke kind,
Naar alles wat ik missen moet,
echt al wat ons verbindt.
Zal ik mezelf nog vinden,
vind jij me ooit wel weer,
Zodat ik bij je schuilen kan,
Zoals die laatste keer.
Allerliefste groetjes,
Kussjes & knuffels
- Thor & Luna
Ps. bekijk ook de instagrampagina van de inleefreis
GROETJES UIT België